On Dört Asır Evvel

Ondört asır evvel yine böyle bir geceydi
Kumdan ayın ondördü bir öksüz çıkıverdi!
Lakin o ne hüsrandı ki: Hissetmedi gözler
Kaç bin senedir halbuki bekleşmedelerdi!
Neden görecekler göremezlerdi tabii;
Bir kere zuhur ettiği çöl en sapa yerdi
Bir kerede mamure-i dünya o zamanlar
Buhranlar içindeydi bu günden de beterdi.
Sırtlanları geçmişti beşer yırtıcılıkta;
Dişsiz mi bir insan onu kardeşleri yerdi!
Fevza bütün afakını sarmıştı zeminin.
Salgındı bugün şarkı sözleri yıkan tefrika derdi.
Derken büyümüş kırkına gelmişti ki öksüz
Başlarda gezen kanlı ayaklar suya erdi!
Bir nefhada insanlığı kurtardı o ma'sum
Bir hamlede kayserleri kisraları serdi!
Aczin ki ezilmekti bütün hakkı dirildi;
Zulmün ki zeval aklına gelmezdi geberdi!
Alemlere rahmetti evet şer-i mübini
Şehbalini adl isteyenin yurduna gerdi.
Dünya neye sahipse O'nun vergisidir hep;
Medyun ona cemiyyet-i medyun O'na ferdi.
Medyundur o masuma bütün bir beşeriyet
Ya Rab bizi mahşerde bu ikrar ile haşret.

Mehmet Akif Ersoy